Fastnachter
Na piyrfszy dziyń se my naplanowali ture na Fleckner (2331 m n.p.m.), kiery je relatywnie blisko stoku narciarskigo na poczóntku doliny. Plan był wylyźć na Fleckner, zjechać kónsek w wolnym terenie a potym zamiast przedziyranio se lasym to przetrawerzować ku stoku i zjechać se spoko ku parkingu pod stokym, z kierego my i tak wychodzali.
Piyrfszóm nieplanowanóm niespodziankóm było, że na poziomie parkingu (cca 1300 m n.p.m.) nie było prawie żodnego śniega, także piyrfszych 45 min my człapali z skijami na plecakach… Na wysokości Kaserlichtalmu (1717 m n.p.m) uż my normalnie człapali w śniegu pieknóm wyraźnóm stopóm, ale potym se nóm jóm w lesie udało stracić i stwierdzili my, że se my dostali za bardzo ku stoku i tym samym my musieli z trawerzowaniym zacznóć pryndzyj niż my myśleli (i w odwrotnym kierunku).
U Außere Wumblalm (1865 m n.p.m), kiery uż je nad poziomym lasu i od kierego uż było widać Fleckner, se my zdecydowali, że na wyczłap aż na szczyt uż nimómy czasu: odbijało uż połednie, teren był nieznany a stopy nie było żodnej widać (co było sfoim sposobym fantastyczne). Zdecydowali se my, że lekkim trawerzym zdobydymy aspóń Klinglermähder (1967 m n.p.m.) – to se nóm bez kłopotu udało, i choć wiater nas chcioł sfuknyć zpatki do doliny…
Po sfoi własnej stopie se my wrócili aż do punktu, kaj se po drodze na szczyt ztracili a kontynuowali dali w stróne stoku narciarskigo. Pogoda se stopniowo zaczła lepszyć, słóneczko se na nas czym wiyncyj uśmiychało, tak se my w miejscu, kaj uż było widać stok, zdecydowali, że poczłapiymy eszcze troche do góry. Szli my do kopca żłobym miyndzy stokym narciarskim a granióm Saxenle – w pewnym miejscu uż my mieli górnóm stacje pod sebóm a jo se uświadomił, że uż my sóm yny „kawałek” od grzebiynia, po kierym uż to je yny kawałek na Fastnachter (2268 m n.p.m.).
Markét uż se cieszyła na ciepłe papu w jaksi chacie na stoku, ale piyrfszy kawałek zy mnóm dzielnie wyczłapała a drugi mnie niechała se wartko „wybiegnóć”. Śpiychołech aż tak, że żech se na szczycie ani nie ścignół zrobić fotke, ale na radości mi to nijak nie ubrało 🙂
Ciepłe papu a aji zimne piwo w chacie my ścigli, i choć my byli ostatnimi klientami. Nie byli my ale tyn dziyń na pewno tymi nejlepszymi klientami, bo tych dwóch my potkali na stoku uż prawie na samym kóńcu 🙂